Efendimiz'in konuşmalarını inceleyen ulema O'nun az ve öz konuştuğunu, sözü çoğaltmadığını, sonu gelmez tartışmalara girmediğini söylüyor. Kaynaklarımızın kaydettiğine göre O, maksadını açık ve anlaşılır şekilde ifade eder, en derin hikmetleri içeren mevzuları kısaca anlatırdı. 

Peygamberimiz, kendisine gelerek “Ey Allah’ın Resulü, bana kendisiyle Allah’a sığınacağım bir dua öğret” diyen Şekel b. Humeyd’e şöyle demesini tavsiye etmiştir: “Allah’ım! Kulağımın şerrinden, gözümün şerrinden, dilimin şerrinden, kalbimin şerrinden ve şehvetimin şerrinden Sana sığınırım.”

Yeni doğmuş bir bebek hepimizin gözünde masumiyetin ve saflığın sembolüdür. Her çocuk tertemiz bir melek gibidir. İçimizde kötülüğün tohumlarını taşısak da katıksız bir iyilikle başlarız hayata. Sonra nasıl oluyor da bu masum bebeklerin bir kısmı çok yaş yaşayıp çok gün de görmeden, gencecik yaşlarında etrafına dehşet saçan canilere dönüşebiliyorlar?

Etrafınızdaki konuşmalara, şikayet ve eleştirilere kulak verdiğinizde Müslümanların birbiriyle uğraşmaktan başka işi kalmamış gibi olduğunu görüyorsunuz. Çeşit çeşit yollara mensup olanlar bütün yolların nereye çıktığını göremeyecek kadar yakınlık körlüğüne uğramış bir şekilde sadece kendi yollarının doğru olduğunda ısrar ediyorlar. 

Sözün en güzelini getiren, ağzımızdan hayırdan başka bir şeyin çıkmasını istemeyen, muarızlarının -bırakın şahıslarına- putlarına dahi sövmesi yasaklanan, savaşta bile düşmanına güzel davranmayı emreden bir Peygamber’e iman eden, O’na yönelik çirkin saldırılar karşısında güya O'nu müdafaa edenlerin bir kısmının sanal dünyada kullandıkları dil ve üslûbuna baktıkça tüylerimiz diken diken oluyor. 

Bugün sizinle paylaşmak istediğim konu Gordon Allport'un geliştirdiği “İç ve Dış Güdümlü Dindarlık” teorisi.

Biliyoruz ki bu köşedeki yazılar gündelik hayata yöneliktir. O halde nerden çıktı bu teori demeyin. Durduğumuz yeri anlamak ve etrafımızda olan biteni doğru yorumlayabilmek konusunda bakış açımızı zenginleştirdikleri için bu vb. teorilerin güncelliklerini hiç kaybetmediklerini düşünüyorum.

Her şeyiyle sizden farklı olan insanlarla bir arada olduğunuzda gerçekten kendiniz gibi davranabilir misiniz? Yeme içme biçiminden kullandığı kelimelere, evlilik anlayışından tatilini nasıl geçirdiğine varıncaya kadar tüm hayat tarzıyla sizden farklı olan birileriyle birlikteyken...

İnsan ne kadar az bilirse kendini tek doğru sanma düzeyi o kadar artıyor. Bilginin kaynaklarına ulaşma becerimiz azaldıkça kendimize güvenimiz kuvvet kazanıyor; fikirlerimizi, kararlarımızı daha bir hararetle savunup esnekliğimizi kaybediyoruz.

Düğün mevsimindeyiz. Hemen her ailede birkaç düğün artarda… Rabbim herkese mutlu-mesut, hayırlarla, bereketlerle dolu yuvalar nasip etsin. İnsan sadece sıkıntı zamanlarında denenmez. Böylesine mutluluk vesilesi olacak anlarda da ne çeşit imtihan konuları vardır, bilirsiniz.

Mülk Suresinin hemen ardından gelen Kalem Suresi kalem ve yazıya yemin ederek başlar. Kur'ân'ın iniş sırasına göre Alak Suresinden sonra ikinci sıradadır, ama kalan ve yazının bir mülkü idare etmenin en önemli şartı olan ilim ve kültürün simgesi olmaları hasebiyle Mülk Suresinden hemen sonraya yerleştirilmesi manidardır. Peygamberliğin ilk günlerini yaşayan Efendimiz -ve onun şahsında Kur'ân'a muhatap olan herkes- için kaleme ve yazıya yapılan bu vurgu bilginin kayıt altına alınması gerektiğine önemli bir vurgudur.