Peygamberimizi göremedik dünya gözüyle. Peki görebilseydik yanında yakınında olmanın kat kat artırılmış imtihanına katlanabilecek miydik. Kadınlar da erkekler de azim günlerden geçtiler. Ümmü Eymen onlardan biri. 

Fazıl şehir tam sıhhatte bir vücuda benzer. Bütün uzuvları onu hayat devresinin sonuna kadar muhafaza etmek hususunda yardımlaşırlar. 

Sıla-i rahim, araya giren yılların öncesindeki masumiyet çağını düşündürdüğü için de kıymetli bir vecibe. Doğup büyüdüğümüz beldeyi az veya çok yanımızda taşıyoruz ömrümüz boyunca. Oyun oynadığımız sokaklar gibi üzüntüyle sindiğimiz köşe başları da bizimle yol alıyor geleceğe.

Hz. Ömer[ra] Hazreti Peygamber’in[sav] şöyle dediğini der: “Müezzin ‘Allahu ekber, Allahu ekber’ dediğinde, sizden biri de ‘Allahu ekber, Allahu ekber’ derse; müezzin ‘Eşhedü en lâ ilâhe illallâh’ dediğinde, o da ‘Eşhedü en lâ ilâhe illallâh’ derse;

Huneyn ve Evtas’ta yaşadıkları mağlubiyetin ardından Sakifliler yurtları olan Taif’e sığındılar. Malik bin Avf’ın komutası altında, cahili düzeni korumak için yeniden örgütlendiklerinin haberleri geliyordu. 

“Bir gün Rasûlullah’ın huzurunda bulunduğumuz sırada, beyazlar içinde bir adam geldi” diye başlar Cibril hadisi. Adamın üzerinde kir pas ya da yorgunluk gibi yolculuk alametlerinin olmayışı dikkatini çeker Hazreti Ömer’in. 

Kızgın güneşin, yağmurun, rüzgârın altında günlerce yürümüşlerdi. Öldürücü sıcaklardan koruyacak bir ağaç yoktu yol boyunca. Bazı küçük çocuklar aman vermeyen koşullara dayanamayıp yollarda hayatını kaybetti.

Son yıllarda İslam'ın ve Müslümanların dünya gündemine özellikle de Batı toplumlarının gündemine genellikle çeşitli manipülasyonlara bağlı olarak zaman zaman olumsuz imaj oluşturma çabaları bağlamında geldiği bilinmektedir. 

Bu yazı, hem geçmişteki konuşma ve yazılarımızda kullandığımız "Ümmet-i Muhammed, Kur'ân-ı Kerim ekseninde sünnet-i Muhammed tarafından inşa edilmiş sosyal bir yapı ve gerçekliktir" tanımının açılımıdır.