En uzun soluklu raviye: Hz. Aişe...

Veda Hutbesi, büyük mücadeleden damıtılmış bir hülasa. Arafat’ta, Mina’da, Müzdelife’de şimdi söyleniyor, şimdi burada bize sesleniyor.

"Müslüman kardeşini hor görmesi kişiye kötülük olarak yeter.”

"İman; Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, kıyamet gü­nüne, kadere, hayrın ve şerrin Allah’tan geldiğine inanmandır.

"Her ümmetin bir eceli var. Ecelleri geldiğinde bir saat geri de kalamazlar, ileri de gidemezler."

Dostluğun parıldaması için insanın insana dair tezahür alanından geçmesi lazım. Peygamberimiz insanla sınandı ilkin. Yürürken ashabını öne geçirir, kendisi arkadan yürürdü, biriyle veya bir toplulukla karşılaştığında ilk selamı veren olurdu.

İslam’ı yaşamadaki güzellik hiç şüphesiz, her şeyden önce gönül dürüstlüğü, niyet bütünlüğü, ihlas, samimiyet ile ilgilidir.

İslam Peygamberi, kişisel risk alma pahasına zalimlere karşı sesini yükseltmeyi zorunlu kılan adalet anlayışı yüzünden savaşmaya mecbur kalmıştır.

Peygamberimiz bütün akledenlerin peygamberi... İnsanlar onun hakikatiyle buluşsun ya da buluşamasın her insana ait olduğu, bütün âlemlere rahmet olarak gönderildiği gerçeği değişmez. İnsanın yatışmaz yapısını adaletle sükûna erdiren bir öz var çünkü yaşamında.

Kutlu bir titreyişin, derin bir ürperişin, yüce bir haşyetin göğsümüze dokunan rüzgârıdır Kerbelâ.

Bir derviş gibi yaşadığı da söylenilebilecek nazik ve iyi huylu şahsiyet, tebliğinin yeryüzünde yüzlerce yıl sürecek etkisini sadece kılıç gücüne borçlu olabilir mi... 

“Zamana (dehre) sövmeyin, zira zaman Allah’tır.”

Okçular Tepesi’ne çıkarken, kendimizi yoklayalım… 

O’nu önce sevdiğin insanların verdiği değerden, gösterdiği ihtiramdan etkilenerek sevmeye başlıyorsun. Muhammed Mustafa (sav)’ya duyduğum bağlılık, aileme duyduğum bağlılıkla aynı şeydi; çocukluğumda, ardından da yatılı okulda öğrenci olduğum yıllarda.

Yer değiştiren bulut kümelerini izlemeye daldığım yine böyle bir anda, havada sanki ezelden beri asılı duran bir bulutla karşılaşmıştım. Hicaz’a yaklaşmak üzereydik.