Çocuk ile cami arasına duvar örmeyen Allah Rasulü’nün, geleceğin büyüklerini...

“Mescid-i Nebevi, yani peygamber mescidi çocuklara yuvaydı. Rasûllullah secdede, çocuk omuzdaydı, Rasûllullah minberde çocuk mihrabdaydı...

Nesli korumak ve geliştirmek bütün semavî dinlerde olduğu gibi İslam’ın da temel hedeflerinden biridir. Bu hedefe ulaşmak ise ancak sağlıklı çocuk sahibi olmak, yetiştirmek ve doğumundan başlayıp evlenmesiyle noktalanacak şekilde onun hayatının tüm safhalarıyla ilgilenmekle mümkün olur.

O’nun, dönemindeki çocuklarla ve kendi torunlarıyla kimi hatıraları var ki hepimiz için dersler çıkarılması gereken örnekler olarak karşımızda durmaktalar...

Çocuğun, hak-sorumluluk ve özgürlük dengesini öğrenmesi gerekir. Çocuğun eğitimi kaynak yönetimi gibidir. Sevgi de bir kaynaktır. Ve bunun da yönetilmesi gerekir. Sevgiyi bol ve yerinde verdiğiniz zaman, bunun mahrumiyeti en büyük..

Hz. Peygamber’in çocuklara bizim gibi müthiş bir mesafe koyma, otoriteyi bu uzun mesafe ile sağlama gibi bir tavrı yok. Son derece doğal, insani, tabii bir tavır var. O sevgi karşıdaki bütün olumsuzlukları eritiyor..