“Bilinmediğin topraklara mı gideceksin!” sözünü dinlemedi İkrime, kendi topraklarında da adı yoktu artık.

Oğulları anlatmadan önce, babalarını anlatmak gerekir bazen...

“Ey Allah’ın elçisi, sen bizimle şakalaşıyorsun” dedi sahabeler, sevinç ve hayretle...

“Sehm/Ok” kabilesindendi Amr. Orta boylu, şişman ve sakallı...

İbn Ummu Mektum (ra)’un gözleri çocukluğundan beri dünyaya kapalıydı. Fakat gözleri dünyaya açık olan pek çok kişiden önce nurlanarak ilk Müslümanlar arasında yerini aldı. İslam’dan önce Husayn’dı; Abdullah, dedi ona Hz. Peygamber. Gücü yettiğince yanına gitmeye çalışıyordu Rasûl (sav)’ün.

Gümüş kakmalı bir kılıç pervane gibi dönüyordu Bedir Günü küfrün elebaşlarının üstünde. Bu kılıç Zubeyr’e aitti. Başında sarı bir sarık taşıyordu o gün.

Bir dilek, akla yaklaştırılamayacak kadar uzak olsa bile heyecanla yüklüdür...

Said (ra)’i duyabilmek için babası Zeyd...

Bakıldığında sevinç duyulacak bir aynaydı Talha...

Hz. Hasan’ın yüzü benziyordu dedesine...