Dosyalar
Hz. Peygamber ve Çocuk
 

"Kutlu Doğum"a Anne Olmak

8 Ocak 2015 Perşembe Sonpeygamber.info / Yazarlar


"…seviyorsan Allah'ı beni izle, Allah seni sevsin diye."
(Al-i İmran, 31)


Sevmek, insanın olabileceği en güzel yer. Hele de Allah'ı sevmesi, cümle nehirlerin denizi. Sevmelerin göllenişi. Allah'ı sevmek yuvadır insana.

"Eğer seviyorsan…" diyor. Başka ne desin? Sevmekten kolayı mı var? Yokuş aşağı akmak sevmek. Zorlanmadan. Zahmetsiz. İtip kakılmadan. Yorulmadan. Sevmekten daha coşkulu, daha sevindirici bir akış var mı insana? Sevmeyip de ne etsin insan?

"Eğer Allah'ı seviyorsan…" diyor. Hiç yoktan var edeni sevmeyi teklif ediyor. Başka kimi sevsin ki insan? Kendisini kendisine sürpriz yapanı sevmesin de ne etsin? Ölüyken kendisine can vereni niye sevmesin? Unutulmuşken hatırını sayanı nasıl sevmesin? Yokluğuna razı olmayıp yüz vereni, göz vereni, gönül vereni niye sevmesin? Sevmeyi öğreteni sevmesin de kimi sevsin? Eksikliğini dert edineni sevmez mi insan? Sevmeye değer başka biri mi var? Sevmeye değer gördükleri zaten Allah'a ait. O'nun sevmesiyle sevilmeye değer olmuşken sevilenler, Allah'ı sevmeyip de kimi sevsin insan? Hem sonra, sevmeye daha iyi karşılık veren başka biri mi var? İçten sevmeye değecek, Allah kadar yakın, Allah kadar yanında olan mı var? Başkalarında sevilecek ne var? Güzellikleri nereye kadar? Sevse bile kadar vefalılar? Ne kadar sevgilerinin arkasındalar? Sahi, Allah'ı sevmesin de kimi sevsin insan? Daha iyisi mi var?

"Eğer sevilmek istiyorsan…" diyor. Sevilmek istemez mi hiç insan? Sevilmekten tatlısı mı var? Başka türlü var olabilir mi insan? Kalbine değer başkaca lezzet mi var? Sevilmekten daha güzeli mi var? Sevildiğini bilince var olmaz mı insan? Sevilmek için yalvarıp yakarmaz mı? Sevilmeye bigâne kalır mı hiç insan? Sevilmeden nefes alabilir mi?

"Eğer Allah tarafından sevilmek istiyorsan…" diyor. Allah sevmesin de kim sevsin insanı? Başkalarının sevmesi neye yarar? Başkalarının gözüne girse ne çıkar? Başkalarınca sevilmesi nereye kadar? Ne kadar sahicidir ki başkasının sevmesi? Sevgisi istenecek başkası mı var? İnsanın kalbine daha yakın biri mi var? İnsana kalbinden de yakın bir başkası mı var? “Allah sevmese de olur” diyebilir mi insan? Allah'ın sevdiği olmaktan daha güzel bir hal mi var? Hem Allah severse, başkaları sevmese ne gam! Allah sevince başkalarına da sevdirir zaten. Sahi, başkalarının sevmesi de Allah'ın sevmesiyle başlamadı mı? Allah sevip var etmese, kim sever, kim sevebilir hiç olmayan insanı?

"Eğer Allah’ı seviyorsan, beni izle…" diyor. O’nu izlemeye giden yol sevmekten geçiyor demek ki. Herhangi birini değil hem de. Allah'ı sevmekten. İnsanı sevmesini sonsuz emeği ile ortaya koyan Allah'ı sevmenin sonucu olmalı O’nu izlemek. Sonsuzca sevilmeyi hak eden Allah'ı sevmek, O’nu izlemenin bedeli. Zor bir yerde durmuyor demek ki O. O’nu izlemesi en kolayı. En kârlısı. En anlamlısı. En yakını.

“Eğer Allah seni sevsin istiyorsan, benim olduğum yerde ol!” diyor. Onun olduğu halde olmak sevilmeyi meyve veriyor. Hem de Allah tarafından sevilmeyi. En yakının sevmesi bu. En tatlı sevilme. Sevilmelerin en sıcağı. En anlamlısı. En yakını. En sahicisi. En vefalısı… Ölse bile terk etmemecesine sevme. Herkes unutsa da unutmamacasına… Sevdiği kendi adını unutsa bile, adını sevdiğine yeniden söyleyesiye…

Sevmek, insanın olabileceği en güzel yer. Hele de Allah'ı sevmesi, cümle nehirlerin denizi. Sevmelerin göllenişi. Allah'ı sevmek yuvadır insana. Korkusuz nefes alabileceği. Hüzünsüz durabileceği. En güzel hal. Sevilmek, hele de Allah tarafından sevilmek, eşsiz bir onay alma. Her haliyle kabul edilişi insanın. Ana rahmi gibi. Sonsuz yumuşaklıkla kucaklanışı. Ana rahminden de sahici.

İşte o 'ana rahmi'nin yeryüzünde gerçekleşmesi o. Cisimleşmesi. Somutlaşması. Adı Muhammed (sav) Cümle sevmelerin usaresi. Cümle sevilmelerin meyvesi. Allah'ı sevmenin sesi nefesi. Allah'ı sevmenin yeryüzüne düşen gölgesi. Elle dokunulur, gözle görülür teni. Allah tarafından sevilmenin, hem de çok, hem de hiç bitmemecesine, hiç koşulsuz sevilmenin nüvesi. Ümidin gerçekleşmesi. Duanın cisimleşmesi.


Hiç hak etmediğin halde, hiç ummazken sevildiğin için, sevip sevmemen bekleniyor şimdi. Peki ya şimdi sevmeyecek misin? En Seven'in yanında olmayacak mısın?

Onun olduğu yerde olunca insan, kabuğu çatladı sevme tohumunun. Filizlendi çekirdek. Dal budak saldı tohum. Maya tuttu sevgi gölü. Gün yüzüne çıktı muhabbetin nüvesi. Onun durduğu yerde durunca insan, Allah'ı sevmeyi ete kemiğe bürüdü. 'Muhammed (sav)' diye görünmeler sürgün verdi. Dal uçlarında tomurcuklandı aşkın hasreti. Olabileceği en güzel hale aktı insan. En güzel kıvamı almak üzere yoğruldu. Yoğrulmakta… 

Allah'ın insanı sevmesi O'nun şahsında kristalleşti. Onun yüzünden göründü hiç yoktan Yaratan'ın hiç olmasa da olacak olan insana rağbeti. Muhammed (sav)'in varlığı, Var Eden'in var ettiğine yönelik ezeli muhabbetinin gözle görülür, elle dokunulur belgesi oldu.

Dahası var… "Eğer Allah'ı seviyorsan, beni izle. Beni izle ki Allah da seni sevsin…" demesini Allah istiyor O'ndan. O değil söyleyen bu sözü. Sevmeyi hak eden, sevmeye çağırıyor insanı. Sevmesi biricik ümit olan, sevmesinin yolunu açıyor insana. Diyor ki Allah, "Sen söyle…" En çok Seveni'nin en çok Sevdiğinin ağzından sesleniyor insana:

De ki sevmek için çırpınana, sevilmek için kıvranıp durana: "Allah'ı sev sen, Allah sevsin seni." Başkası değil Allah diyor: "Sev beni, severim seni…"  Sen söyle insana: "Sevildiğini bilsin. Sevmeseydi Allah seni, kim sevmeye değer görürdü ki seni. Var kılmasaydı seni, kim yokluğuna razı olmayacak kadar sevebilirdi seni." De ki varlığıyla sarhoş olan insana: "Başkaları var olduğun sever seni. Allah sevdiği için var etti seni." Sen söyle bir daha: "Allah'ın seni sevmesi, senin Allah'ı sevmene bağlı değil. Allah, seni yokluğunda sevdi diye Allah'ı sevme makamındasın şimdi. " Diyor ki Allah insana: "Allah'ı sev ya da sevme, Allah seni sevdiği için Allah'ı sevip sevmeme kararının eşiğindesin şimdi."

Hiç hak etmediğin halde, hiç ummazken sevildiğin için, sevip sevmemen bekleniyor şimdi. Peki ya şimdi sevmeyecek misin? En Seven'in yanında olmayacak mısın? Onun gibi olmaktan daha iyisi mi var? "Sevilmesem de olur" mu diyeceksin yoksa? Onun olduğu yerde olmaktan daha güzel bir seçenek mi buldun? En Sevilen'in olduğunca olmayacak mısın?

Gör artık, ey insan, 'En Güzel'i sevmenin yuvasıdır Muhammed'ce (sav) yaşamak. 'En Güzel'ce sevilmenin huzmesidir Muhammed (sav). Sevile sevile sevinmenin avuç içidir Muhammed’ce (sav) var olmak.

Ana rahmi gibi sevildiğin yere davetlisin. Hiç koşulsuz kabul edildiğin. “Öyle ki kusurların hiç yok sayılasıya... Öyle ki kötülüklerin hepten örtülesiye… Öyle ki hiç günah işlememiş gibi kucaklanasıya…”

Senin doğumun bir ana rahminde gerçekleşti ey insan. Onun olduğu yer 'ana rahmi'nin ta kendisi. Başka nereye sokabilirsin ki şu dertli başını? Kutlu doğumunu gerçekleştirmeyecek misin şimdi? Kendine analık yapmaya değmez mi ey insan?