Modern Türk şiirinin klas isimlerinden Cahit Zarifoğlu’nun şimdiye dek pek de göze çarpmayan ve türün örnekleri arasında fazla zikredilmeyen naati…
EFENDİM
I
Boynuma bir ip at
Kölen diye yollarda gezdir beni
II
Gözlerini süzüyorsun
Bir balık gibi akıyorsun kaldırımlarda
Bir daha yüreğini kaparsan bana
'Bu yaprağı paramparça yaparım'
Çiçekleri sarı yapraklar ve bir ocak ayı
Ağız ağıza sin ve cim harfleri
Ateş kararıyor, bu içimin alevleri
Acı çekiyorum elimden alınmışsın gibi
Bir mektup hakiyemiz olacak
Baştan başa notalar bülbül ağızları
Dik kafalı bir baş görüyorlar
Başını eğmiş dalların yaprağında
Zayıf bir çocuk yüzü, gülümsüyor
Dikkatle bak, korku dolu bakışları
O boğulurken gülücükler
Saçılıyor
Ölüm bir kuş kaldırıyor mezarlıktan
Ak kanatları, hayat yok oluyor
Çıkıp geliyorsun
Kor gibisin, bir kar gibisin
Soruyorsun: Zarifoğlu bana dargın mısın
Yoksa uyardılar mı seni sevdamızdan
'Yaşamak' bir perde gibi kalkıyor aramızdan
Zamansız mekansız bir tünel başındayız şimdi
O mavi gözleri görmüş olmalıyım
Bir ikindi vakti kaskatı ellerimin altında
Uçuşlu saçlar bukleler
Üstünde uyuyan eller
Sevgim uzanıyor
Soluk soluğa uyandırıyor menekşeleri
Görüyorum kıpırdanışlarını
Uykunda güç açan yanaklarını
Haydi uyan
Haydi canlan "hazan yaprağı"
Yorumlar
Peygamber sevgisi ve özlemi bir arada.Zaten her naat biraz böyle değil mi? Evet, onu çok seviyoruz; onu övüyoruz ; fakat yanımızda olmayışı bir volkan gibi çöküyor gönlümüze.Dürr-i yetim yetim kalmış ümmetin yanında hep oysaki. Salat ve selam O'nun üzerine olsun.Zarifoğlu'nu rahmetle anıyorum.Mekanı cennet olsun, Resul-ü Zişan şefaatçisi olsun inşallah. Son sözü yine Kaside-i Bürde şairi söylesin: " Sizin isminizi anmakla haşa siz değil, şiirler güzelleşir."